Abrir o adxectivo a navalla
2 Comentarios so far
Deixar un comentario
Confésovos: léronme esta reseña por teléfono, o sábado, cedo. Antes de que puidese velo n’ A Voz de Galicia.
Miguel Sande leo o teu artigo, e aí o pouso, entre Callejeros Viajeros, Buenafuente, as festas do pobo veciño e W. Benjamin, vivo. Todo para saber da marca, da cerimonia final, íntima: deixarse espir. Por sorte para min o pouso seguía no andel a segunda vez.
Miguel Sande hai algo que non podo deixar de agradecerte: ese querer abrir os adxectivos a navalla, que o saibas, como fago eu cos nísperos primeiros, aínda verdes.
2 Comentarios so far
Deixar un comentario
Tooooma!
Comentario por abm 14/06/2010 @ 22:13Marabilloso comentario, marabilloso, marabilloso, marabilloso, marabilloso, é que non se me ocorre outra cousa. Que maneira de explicar as cousas que el sentiu ao ler o libro dun xeito tan directo, sinceiro e sentido. Noraboa, vaia agasallo!!!
Comentario por maria 17/06/2010 @ 14:11