Do ventre da cóbrega
Deixar un comentario so far
Deixar un comentario
A presentación do poemario: íntima, cargada de emoción, de xenerosidade, de intres fosforescentes entre amigos, poetas e pintores. Foi un pracer compartir a tarde de onte con Xavier Seoane e a xente que o quere e admira, entre os que me inclúo. Sentinme afortunada de escoitar, coma sempre, a un gran dicidor de poemas.
A memoria é o pouso
de moitas memorias.
A luz o sedimento
de moitas sombras.
Deixar un comentario
Deixar un comentario so far
Deixar un comentario
